Achtergrond: Als gevolg van de stijgende levensverwachting groeit het aantal zorgbehoevenden met een chronische aandoening. De laatste jaren verschuift de zorg steeds meer van formele zorg (in o.a. ziekenhuizen, verpleeghuizen) naar informele zorg door naasten (mantelzorg).
Doel: Het doel van deze studie is onderzoeken of stigma door associatie (SDA) en belasting bij mantelzorgers kunnen leiden tot eenzaamheid en of sociale steun en veerkracht een bescherming kunnen bieden tegen eenzaamheid.
Methode: Er werd een vragenlijst opgesteld om al deze variabelen in kaart te brengen die door 386 mantelzorgers werd ingevuld.
Resultaten: Stigma door associatie en ervaren belasting blijken positief samen te hangen met eenzaamheid. Sociale steun en veerkracht hangen negatief samen met eenzaamheid onder mantelzorgers. Er werden geen moderatie-effecten gevonden. Exploratieve analyses toonden dat veerkracht en sociale steun de relatie tussen SDA, ervaren belasting en eenzaamheid mediëren.
Conclusie: Interventies gericht op de verbetering van de kwaliteit van leven bij mantelzorgers dienen gericht te zijn op het verlagen van de belasting, het verbreden van de sociale steun en het versterken van de veerkracht. Toekomstig onderzoek is nodig om de verbanden tussen SDA, belasting, veerkracht, sociale steun en ontwikkelingen in eenzaamheid verder te verhelderen.
Trefwoorden: stigma door associatie, belasting, eenzaamheid, sociale steun, veerkracht